Optymalizacja struktury systemu gospodarczego regionu

Наша команда-партнер Artmisto

W warunkach niestabilnych stosunków gospodarczych na świecie rzeczywistym problemem jest zdolność systemu gospodarczego do przystosowania się do warunków zewnętrznych poprzez zmianę relacji wewnętrznych (struktury). W celu określenia pełnego zakresu możliwości optymalizacji struktury regionalnego systemu gospodarczego (zwanego dalej SECD) konieczne jest rozszerzenie procesu rozumienia symbiozy funkcjonowania i rozwoju podsystemów gospodarki regionalnej, dodając nową definicję. System ekonomiczny jest symbiozą złożonych probabilistycznych podsystemów dynamicznych obejmujących procesy interakcji między podmiotami relacji rynkowych w cyklu reprodukcji.

Obraz systemu charakteryzuje się obecnością wielu elementów, powiązaniami między nimi, a także holistycznym charakterem procesu łączenia tych elementów. Oddzielając kryteria systemu, można z góry określić istotę badań systemowych jako zbiór problemów naukowych, które ze względu na swoją specyfikę i różnorodność są podobne w rozumieniu i rozważaniu przedmiotów, które badają jako zbiór powiązanych ze sobą elementów działających jako pojedyncza całość.

Z jednej strony system jest rzeczywistością fizyczną, w odniesieniu do której muszą być podejmowane decyzje (wszelkie przedmioty naturalne i sztuczne). Z drugiej strony, w procesie analizy systemu tworzony jest system abstrakcyjny i konceptualny, opisywany za pomocą symboli lub innych środków, który jest specyficznym urządzeniem strukturalno-logicznym, którego celem jest służenie jako narzędzie do zrozumienia, opisania i ewentualnie optymalizacji zachowań, relacji i relacji elementy prawdziwego systemu fizycznego.

Ustalając priorytety w rozwoju gospodarczym regionu, konieczne jest określenie struktury szacowanych wskaźników, systemu ograniczeń, funkcji wykonawczej, kryterium optymalności i rozwiązania. W procesie optymalizacji SESR istnieje potrzeba zdefiniowania szeregu zasad, które umożliwiają otwarcie regionu w formacie systemowym. Pozwól nam podkreślić i sformułować główne naukowe zasady optymalizacji SESR:

1. Zasada spójności - analiza potencjału gospodarczego regionu w postaci systemu wzajemnie powiązanych elementów procesu reprodukcji;
2. Zasada złożoności - proces optymalizacji odbywa się z uwzględnieniem wszystkich czynników zewnętrznych (egzogennych) i wewnętrznych (endogenicznych);
3. Zasada długoterminowa - wynik optymalizacji powinien uwzględniać prawa strategicznego rozwoju gospodarki regionalnej i określać jej parametry w przyszłości;
4. Zasada przygodności - stanowi wymóg uwzględnienia procesu optymalizacji SESR jako integralnej części gospodarki narodowej, z uwzględnieniem cech federalnych i regionalnych;
5. Zasada sprzecznego z intuicją zachowania złożonych systemów Forrester, proces optymalizacji, jest prowadzona do momentu, gdy będzie całkowicie zgodna z ideami autora;
6. Zasada optymalności - zadaniem nie jest znalezienie rozwiązania lepszego niż istniejące, ale znalezienie najlepszego możliwego rozwiązania;
7. Zasada formalizacji - proces optymalizacji ma na celu uzyskanie cech ilościowych i złożonych.

Aby zoptymalizować SESR, warunkowo rozdzielamy podsystemy: dawca ( Dawca - D ) i akceptor ( Akceptor - A ). Podział ten wpisuje się w klasyczne kanony ekonomii teoretycznej, a mianowicie podsystem dawcy (podsystem dawcy - DS ) jest bardziej pojemnym analogiem firmy i podsystemem akceptora (podsystem akceptora - AS ) - gospodarstw domowych.

DS tworzy środowisko dla efektywnego wykorzystania ograniczonych zasobów i produkcji (reprodukcji) regionalnego zagregowanego produktu społecznego, z wykorzystaniem głównych czynników produkcji: ziemi, pracy, kapitału i zdolności przedsiębiorczych. W tym przypadku regionalny zagregowany produkt społeczny należy uznać za synergiczną sumę, która uwzględnia wzajemny wpływ i komplementarność wszystkich materialnych wyników działalności gospodarczej sektorów produkcji materialnej w regionie: przemysłu, rolnictwa, budownictwa, transportu itp.

S stwarza warunki do rozwoju infrastruktury, która zapewnia jakość życia społeczności społecznej, stymuluje aktywność w sferze innowacji i inwestycji społecznych.

Strukturyzując DS i AS , należy wziąć pod uwagę systemową zasadę połączonych i komplementarnych podsystemów, w których niemożliwe jest określenie najbardziej znaczącego podsystemu.W tej interakcji podsystemów, wśród których połączenia są kluczowe, istnieje jakościowe dostosowanie systemu ekonomicznego do nowych warunków funkcjonowania i rozwoju. W tym przypadku konieczne staje się systematyczna ocena skuteczności interakcji i komplementarności podsystemów.

Przy ocenie skuteczności interakcji i komplementarności podsystemów należy odzwierciedlić jakość relacji społeczno-przemysłowych między społeczeństwem a regionem, a także relacje w regionie między DS i AS dotyczące tworzenia ekonomicznej bazy rozwoju. Do oceny można wykorzystać następujące wskaźniki: wielkość wyprodukowanych towarów i usług, produkt regionalny brutto, wskaźniki wydajności produkcji i działalności gospodarczej, charakterystykę standardu życia ludności i sytuację demograficzną.

Wyniki oceny skuteczności interakcji i komplementarności podsystemów powinny odzwierciedlać stan i perspektywy wykorzystania potencjału DS , który tworzy środowisko dla efektywnego wykorzystania ograniczonych zasobów i produkcji (reprodukcji) regionalnego zagregowanego produktu społecznego, a AS , który tworzy warunki dla rozwoju infrastruktury, która zapewnia jakość życia społeczności społecznej, stymuluje działalność w sferze innowacji i inwestycji społecznych. Konieczne jest rozważenie go jako zależnego AS , ponieważ związek powstaje z pewnym wektorem rozwoju systemu gospodarczego.

W rosyjskich szkołach naukowych, które poznają istotę przestrzeni gospodarczej i gospodarki regionalnej, rozważane są regiony dawców i biorców. Odbiorca pożycza środki od darczyńcy bez znaczącego późniejszego wpływu na jego rozwój, tj. odzwierciedla komunikację w jedną stronę. Komunikacja w jedną stronę - podstawowa pozycja, która odzwierciedla istotę zjawiska „dawcy i biorcy”.

Komunikacja donor-akceptant ( Donorno - Acceptor Connection - DAC ) podsystemów regionu jest orientacją funkcjonalną w holistycznej edukacji, a mianowicie w dużym systemie „regionu”. DAC jest apodyktyczną pozycją dla procesu optymalizacji SESR. Podsystemy komunikacji darczyńca-akceptor ( DAC ) regionu - rodzaj połączenia gospodarczego, ze względu na transfer powtarzalnych zasobów z DS do AS z utworzeniem nowej formy strukturalnej regionu, zdolnej do dalszego rozwoju gospodarczego.

W procesie oceny skuteczności interakcji i komplementarności podsystemów regionalnego systemu gospodarczego szereg wskaźników może przejść do kategorii parametrów. Konieczne jest posiadanie intuicji poznawczej i logicznego myślenia w celu wybrania parametru w taki sposób, aby charakter zmiany funkcji był uniwersalny, tj. Zależność zmiany czasu dla tego systemu i jego analogów była deterministyczna i nie zależała od zewnętrznego „szumu”.

Metodologia oceny skuteczności interakcji i komplementarności podsystemów regionalnego systemu gospodarczego opiera się na analizie zależności funkcjonalnych najbardziej znaczących i optymalnych wskaźników dla następujących formuł empirycznych (istota formuł znajduje odzwierciedlenie w procesie rozumienia głównych zapisów metodologii oceny użytecznej funkcji korzyści komplementarnych - komplementarności).

(1)

(2)

(3)

(4)

(5)

(6)

gdzie - powierzchnia skuteczności interakcji i komplementarności podsystemów regionalnego systemu gospodarczego; - skuteczność rozwoju DS ; - efektywność rozwoju AS ; - funkcjonalna zależność najważniejszego wskaźnika DS od wskaźnika strukturyzacji regionu; - zależność funkcjonalna najbardziej znaczącego wskaźnika AS od wskaźnika struktury regionu; - wskaźnik struktury regionu.

Wybór wskaźników jest przeprowadzany w zależności od wyznaczonego celu (badanie terytoriów pod kątem możliwości ustrukturyzowania systemu regionalnego, identyfikacja różnorodnych powiązań i mechanizmów, które zapewniają taką możliwość) oraz indywidualnych możliwości (uzyskiwanie informacji statystycznych na temat kierunku analizy, przy użyciu szybkich systemów przetwarzania informacji). Ogólnie rzecz biorąc, ustalanie celów i indywidualne zdolności są kwintesencją procesu uzasadnienia, a także formowania celów oceny systemu i zapewnienia skutecznej interakcji i komplementarności między podsystemami regionalnego systemu gospodarczego.

Opracowana metodologia oceny skuteczności interakcji i komplementarności podsystemów regionalnego systemu gospodarczego pozwala na wybór takiego szkieletu i zagregowanego wskaźnika DS i AS , który w odpowiednich warunkach dominuje w systemie „region”. Ocena z wykorzystaniem tego wskaźnika zorientuje proces decyzyjny na wiarygodne przedstawienie specyficzności morfogenezy badanego regionu. Obiektywność i trafność oceny znacznie wzrosną, a zakres decyzji zarządczych mających na celu zwiększenie skuteczności interakcji i komplementarności podsystemów regionalnego systemu gospodarczego będzie wyraźnie ograniczony.

W procesie oceny należy wziąć pod uwagę tak zwany „kompromis” zestaw skutecznych rozwiązań (obszar kompromisów lub obszar Pareto) i należące do niego rozwiązania - efektywne lub „optymalne Pareto”. Istota kryterium „optymalności” wyraża się zgodnie z warunkami, w których optymalizacja oznacza poprawę niektórych wskaźników, pod warunkiem, że inne nie ulegną pogorszeniu.

Aby zobrazować proces optymalizacji SESR, a także dostosować strategiczne priorytety, aby zapewnić jego efektywny rozwój, przeanalizujemy współzależność dowolnego zestawu powiązanych wskaźników aktywności gospodarczej w Czuwasji, które są wielokrotnie wykorzystywane jako podsumowanie Federalnej Służby Statystycznej Rosji. Wyniki oceny podano w tabeli 1.

W procesie analizy wskaźników wynikowych zidentyfikowano dwa poziomy manifestacji najwyższych wskaźników współzależności powiązanych wskaźników aktywności gospodarczej, określone jako priorytety strategiczne.

I poziom priorytetów strategicznych - :

1) produkcja rolna na mieszkańca w stosunku do średniej wielkości przyznanych emerytur;

2) wielkość pracy wykonanej według rodzaju działalności gospodarczej „budowa” na mieszkańca w stosunku do średniej wielkości przyznanych emerytur;

3) obroty handlu hurtowego na mieszkańca w stosunku do średniej wielkości przyznanych emerytur;

4) wydatki krajowe na badania i rozwój skupią się na ludności na: rzeczywistej konsumpcji końcowej gospodarstw domowych na mieszkańca, nakładach brutto na środki trwałe na mieszkańca, kosztach innowacji technologicznych na mieszkańca;

5) ilość innowacyjnych towarów, robót, usług na mieszkańca w stosunku do średniej wielkości przyznanych emerytur.

II poziom priorytetów strategicznych - - ilość wysłanych towarów wyprodukowanych na własny rachunek, wykonanych prac i usług na jednego mieszkańca z jego własnymi środkami są następujące: nakłady brutto na środki trwałe na mieszkańca i inwestycje w środki trwałe na mieszkańca.

Tabela 1 - Współzależność sprzężonych wskaźników aktywności gospodarczej w Czuwaszji (2000–2013 / 2000–2012)

Ranking wskaźników aktywności gospodarczej w regionie według ich najbardziej współzależnych warunków i wybór skutecznej kombinacji wpływów kierowniczych na tę strukturę pozwoli na optymalizację SESD. Optymalny wpływ na determinanty, które ustalają miarę współzależności podstawowej podstawy podsystemów Czuwaski, jest integralną częścią zarządzania w celu zmniejszenia poziomu entropii procesów regionalnych. W celu zoptymalizowania SESR, w ramach ustalonych priorytetów strategicznych, konieczne jest racjonalne jego abstrakowanie i zmaterializowanie go w formie poziomowej taksonomii, która obejmuje:

• pierwszy poziom to maksymalizacja prezentacji sprzężonych wskaźników ekonomicznych (GRP, średni dochód na głowę itd.)
• drugi poziom to ocena skuteczności rozwoju regionalnego, międzyregionalna konwergencja dochodów na jednego mieszkańca, zapewnienie minimalnych standardów usług publicznych i społecznych dla wszystkich obywateli;
• Trzeci poziom to ukierunkowanie polityki regionalnej na cele polityki krajowej, takie jak wzrost, wydajność, równość, stabilność, jakość życia.

Rys. 1. Schemat ideowy optymalizacji struktury systemu gospodarczego regionu

W celu wdrożenia taksonomii poziomu wskazane jest zorganizowanie procesu optymalizacji SESR w ramach koncepcji (rys. 1).

„WEJŚCIE” - systematyzuje strukturę wskaźników określających skuteczność SESR. W wyniku usystematyzowania (grupowania) określa się parametry DS i AS . Parametry wejściowe są tworzone z uwzględnieniem danych „ŚRODOWISKO ZEWNĘTRZNE”, „ZARZĄDZANIE” i „REGULATORY”.

„WARUNEK” - wyświetla zestaw wzajemnych powiązań elementów w systemie poziomów w celu zapewnienia skuteczności SESR w oparciu o wykorzystanie optymalnego wsparcia metodologicznego i bieżących informacji regulacyjnych.

„WYJŚCIE” - przeprowadzana jest ocena kryterium skuteczności decyzji zarządczych mających na celu optymalizację SESR oraz trafności danych pochodzących z „ENTRANCE” i „ŚRODOWISKA ZEWNĘTRZNEGO”, a także zapewnia reprezentację decyzji w formie wygodnej i ilustracyjnej.

„ŚRODOWISKO ZEWNĘTRZNE” - obejmuje kombinację czynników środowiskowych oddziaływań bezpośrednich (wzajemne powiązania i komplementarność) i pośrednich (ogólnych i prywatnych).

„ZARZĄDZANIE” - koncentruje się na następujących funkcjach:

- analiza stanu systemu i odchyleń jego wskaźników wydajności od warunków regulacyjnych i sytuacji kadrowej, definicja „warunków brzegowych” (w jaki sposób system przechodzi w stan niebędący pracownikiem)

- określenie optymalnych metod wpływu na odchylenia;

- wybór racjonalnych i / lub optymalnych opcji wpływu;

- korekta linii bazowej w celu powiązania wymogów „ŚRODOWISKA ZEWNĘTRZNEGO” i „WARUNKU”;

- podejmowanie decyzji w sprawie wyboru parametrów „REGULATORY”;

- opracowanie zaleceń dla wyższych szczebli władzy.

„REGULATORY” - przeprowadzają korektę parametrów „INPUT” i „CONDITION”, korzystając z federalnych ram regulacyjnych dla rozwoju regionalnego i regionalnej kontroli regulacyjnej nad procesem tworzenia optymalnego SESD. Przy niewielkich odchyleniach wskaźników „WYJŚCIE” od wymaganych wartości, „REGULATORY” wykonują niezależne działanie („mała” pętla sterowania), oraz z dużymi odchyleniami, za pomocą „KONTROLI”, która zmienia parametry „REGULATORA” („duża” pętla sterowania).

Federalne ramy regulacyjne dla procesu rozwoju regionalnego obejmują:

1. Zagadnienia rozwoju regionalnego odzwierciedlone w Konstytucji Federacji Rosyjskiej;

2. Federalne przepisy dotyczące rozwoju regionalnego;

3. Przepisy federalne, które odzwierciedlały tematy regionalne;

4. Regionalne tematy ustawodawstwa podatkowego.

Podstawa regionalnej regulacji prawnej tworzenia jednostek administracyjnych i terytorialnych obejmuje:

1. Zagadnienia rozwoju regionalnego odzwierciedlone w Konstytucji przedmiotu Federacji Rosyjskiej;

2. Regionalne i miejskie akty regulacyjne dotyczące rozwoju jednostek administracyjnych i terytorialnych;

3. Regionalne i miejskie zagadnienia ustawodawstwa podatkowego podmiotu federacji rosyjskiej.

Schemat ideowy optymalizacji SESR ma na celu rozwiązanie następujących zadań:

• w celu optymalizacji ram regulacyjnych działalności gospodarczej w regionie;
• uzasadnienie określone w przepisach regulacyjnych dla rozwoju regionu na czas określony;
• określać specyfikę i etap rozwoju regionu, określać metody i sposoby ujawniania problemów na każdym etapie;
• proponować i koordynować środki na celu optymalizacji programów sektorowych i regionalnych, a także koncentrować się na problemach finansowych w rozwiązywaniu problemów regionalnych;
• określić najważniejsze źródła finansowania rozwoju regionalnego w całym systemie opracowywanych programów;
• koordynować wdrażanie programów w formacie jednolitego systemu miar dla konkretnego elementu jednostki terytorialnej.

W procesie rozwiązywania opisanych powyżej problemów konieczne jest regularne monitorowanie i przewidywanie zakresu, w jakim zmiany w funkcjonowaniu i rozwoju przemysłu wpływają na zdolność adaptacyjną SESR. Aby to zrobić, konieczne jest stworzenie systemu monitorowania, który powinien zwiększyć skuteczność działań zarządczych ukierunkowanych na tworzenie optymalnego SESD.

Referencje:

1. Smirnov V.V. Badanie problemów i kierunków rozwoju społeczno-gospodarczego regionów Federacji Rosyjskiej / V.V. Smirnov // Audyt i analiza finansowa, 2012. №4. - C. 400-404. - №5. - C. 303-309.

Referencje:

1. Smirnov VV Issyovanie problem i napravlenij social'no-jekonomicheskogo razvitija regionov Rossijskoj Federacii]. Audyt i analiza finansowa, 2012. № 4. pp. 400-404. № 5. str. 303-309.