Pamięć wirtualna komputera w systemie Windows 7 i plik stronicowania

Наша команда-партнер Artmisto

Maksymalną wydajność dowolnego komputera zapewniają cztery główne komponenty. Należą do nich: centralny procesor, pamięć RAM, procesor karty graficznej i pamięć oraz dysk twardy. Można to oczywiście przypisać płycie głównej, ponieważ jeśli przepustowość jej interfejsów i częstotliwość magistrali nie są wystarczająco duże, wpłynie to negatywnie na maksymalną wydajność całego komputera. Ale w tej chwili interesuje nas tylko jeden komponent komputera, który odgrywa jedną z głównych ról w sztuce „Prędkość komputera”. Jak wynika z tytułu artykułu, skupimy się na pliku stronicowania i pamięci wirtualnej.

Co to jest plik stronicowania ? Myślę, że już zgadłeś, że to plik. Ale dlaczego nazywa się to plikiem stronicowania i do czego służy? Odpowiedź jest bardzo prosta. Jeśli jednocześnie używasz dużej liczby aplikacji (na przykład używasz Photoshopa, 3ds Max, przeglądarka i muzyka nadal grają w tle), ilość pamięci RAM może po prostu nie wystarczyć do ich przetworzenia. Następnie system uzyskuje dostęp do pliku utworzonego na dysku twardym (lub dysku twardym), aby wykorzystać jego miejsce jako brakującą ilość pamięci RAM. Plik ten, jak to jest, uzupełnia i zwiększa ilość pamięci RAM z jej objętością. Dlatego otrzymał to imię.

W sumie ilość pamięci RAM i pliku stronicowania nazywa się pamięcią wirtualną. Oznacza to, że ilość pamięci wirtualnej składa się z ilości pamięci RAM i pliku stronicowania. Mam nadzieję, że rozumiesz. Czasami może się zdarzyć, że podczas pracy w złożonych aplikacjach wymagających dużej ilości zasobów pamięć wirtualna nagle się wyczerpie. W tym przypadku nie wszyscy będą pobiegać do sklepu, aby kupić dodatkowy pasek pamięci RAM, aby zwiększyć ilość pamięci wirtualnej. Najłatwiej jest zwiększyć rozmiar samego pliku stronicowania. Jednak znalezienie kilku gigabajtów wolnego miejsca na dysku twardym jest znacznie łatwiejsze niż zakup dodatkowej pamięci RAM.

Plik stronicowania to plik, który nosi nazwę „pagefile.sys” i domyślnie znajduje się na lokalnym dysku systemowym „C”. Proponuję zapoznać się z konfiguracją tego pliku. Wiele eksperymentowałem i doszedłem do wniosku, że położenie pliku stronicowania na dysku systemowym nadal negatywnie wpływa na szybkość pamięci wirtualnej. Dlatego zalecam umieszczenie go na innym dysku lokalnym, na przykład na dysku „D”. Aby otworzyć ustawienia pliku stronicowania, kliknij prawym przyciskiem myszy ikonę „Komputer” i wybierz „Właściwości” z wyświetlonej listy. Lub naciśnij kombinację klawiszy na klawiaturze „Win” + „Pause” (gdzie „Win” to klucz z ikoną Windows).

Zostanie otwarte okno z podstawowymi informacjami o komputerze. Przy okazji możesz zobaczyć, ile pamięci RAM jest zainstalowanych w jednostce systemowej. Interesuje nas „Zaawansowane ustawienia systemu”, gdzie idziemy.

Otworzy się małe okno „Właściwości systemu”. W tym miejscu należy kliknąć przycisk „Parametry” w zakładce „Zaawansowane” iw obszarze „Wydajność”.

Otworzy się kolejne małe okno, w którym możesz dostosować parametry wydajności systemu. Jesteśmy zainteresowani kartą „Zaawansowane” i wybieramy ją.

W obszarze „ Pamięć wirtualna ” wybierz „Zmień”.

Pojawi się kolejne małe okno, w którym skonfigurowany jest plik stronicowania. Jest to tak zwana optymalizacja systemu Windows 7. Powiedziałem już, że najlepiej jest umieścić plik stronicowania na dowolnym dysku lokalnym, z wyjątkiem systemu „C”. Aby wyłączyć plik stronicowania z dysku „C”, po prostu wybierz go, klikając lewym przyciskiem myszy, ustaw przełącznik lewym przyciskiem myszy na pozycję „Bez pliku stronicowania”, a następnie kliknij przycisk „Ustaw”.

Natychmiast pojawi się powiadomienie, że po wyłączeniu pliku stronicowania dane debugowania nie będą zapisywane w systemie, gdy wystąpi błąd krytyczny. Ale nie martw się, utworzymy plik wymiany natychmiast, tylko na innym dysku. Więc kliknij „Tak”. Wszystko, usunęliśmy plik stronicowania z dysku „C”.

Teraz proponuję umieścić go na dysku „D”. Klikamy na dysk „D” (możesz mieć inny dysk, na przykład „E” lub „F”), aby został wybrany. I umieść przełącznik w „Określ rozmiar”. System zaleca ustawienie rozmiaru pliku stronicowania półtora raza większej od ilości zainstalowanej pamięci RAM (to znaczy, jeśli masz 4 GB zainstalowanej pamięci RAM, plik stronicowania powinien wynosić 6 GB). Ale nie spieszyłbym się z tobą, żeby to zrobić. Rozmiar pliku stronicowania zależy, oczywiście, przede wszystkim od ilości „pamięci RAM”, a po drugie od tego, jakich aplikacji (lub programów) użyjesz. Załóżmy, że masz 4 GB pamięci RAM i zasadniczo nie używasz niczego poza Internetem, oglądaniem filmów i słuchaniem muzyki. W takim przypadku rozmiar pliku wymiany wynoszący 2 gigabajty będzie, jak to mówią, dla oczu. Ale jeśli używasz aplikacji intensywnie korzystających z zasobów i nowoczesnych gier, możesz umieścić 8 GB lub więcej.

Nie warto się martwić, w każdej chwili możesz zwiększyć rozmiar pliku stronicowania. Zalecam również ustawienie pól „Maksymalny rozmiar” i „Rozmiar oryginalny” na tę samą wartość. W takim przypadku rozmiar pliku stronicowania zostanie naprawiony. Ma to na celu uniknięcie fragmentacji dysku twardego. Ale porozmawiamy o tym w innym temacie. Zwracam również uwagę na fakt, że wartości są wprowadzane w megabajtach. Przypominam, że jeden gigabajt zawiera 1024 megabajty. Załóżmy, że musimy ustawić rozmiar pliku stronicowania w systemie Windows 7 na cztery gigabajty. Pomnożyć 1024 na 4 i uzyskać 4096 megabajtów. Wprowadź tę wartość w polach „Maksymalny rozmiar” i „Rozmiar oryginalny” i naciśnij przycisk „Ustaw”. Aby zapisać ustawienia, kliknij „OK”.

Pojawi się komunikat informujący, że ponowne uruchomienie komputera jest wymagane do zastosowania ustawień. Kliknij „OK”.

Następnie kliknij „Zastosuj”, a następnie „OK”.

W następnym oknie kliknij „OK”.

Otworzy się małe okno z monitem o ponowne uruchomienie. Kliknij „Uruchom ponownie teraz”.

Po ponownym uruchomieniu ustawione parametry będą działać i gratulacje dla Ciebie. Skonfigurowanie systemu Windows 7 lub raczej jednego z wielu ustawień systemu operacyjnego zostało zakończone.